Sta er eens bij stil

De wereld

Al het onbekende om ons heen

Photo by Elena Jiang on Unsplash

Is het niet raar om je te bedenken dat je in je dag zo veel mensen voorbijloopt die je ook meteen weer voor de laatste keer zal zien?

Al die mogelijkheden

Misschien een goeie vriend, misschien een liefdesrelatie,

misschien een ideale klant, misschien gewoon een goed gesprek.

Maar meestal, bovenal

Niets van dit alles

Meestal zelfs niet om je heen kijken

Meestal in je eigen leefwereld

Een soort van onbewuste sociale bubbel

En misschien ook "Zo hoort het toch, ieder z'n ding, ik wil ook niet storen eh..."

In een wereld waar er voor velen amper tijd is voor vrienden en familie, lijkt het haast een onmogelijk iets om (ook nog eens) om je heen te kijken.

Ik vraag je niets

Ik zeg alleen, sta er eens bij stil.

Hoe raar dat werkelijk is.

"Goeiemorgen, hoe gaat het met jou?" is even waardevol voor die onbekende die je voorbijloopt.

Iedereen wil tenslotte gehoord en gezien worden.

En wie weet: een vriend, een relatie, een goed gesprek.

Misschien ook niets.

Maar naast al die onzekerheid weet je één ding zeker.

Je weet niets zeker als de onbekende onbekend blijft.