Ons nieuw leven ❤️ 40 weken
- puurdebbie
- Sep 17, 2024
- 3 min read
maandag 16 september - 16:01
Bijna…
Bijna is het zover. Al enkele weken zitten we in de modus van “het kan nu elk moment gebeuren”, maar nu, vandaag, is de kans zò groot dat het elk moment gebeurt. En dat is enorm spannend!
De gedachte dat het hier de laatste dagen zijn met ons tweeën, dat is bijna surreëel.
Op sommige momenten komt dat opeens heel hard binnen en besef je dat je de afgelopen 9 maanden een nieuw leven gecreëerd hebt dat nu klaar is om “op eigen beentjes te staan.” Maar voorlopig denkt hij alleszins nog even “laat mij hier maar zitten, in veiligheid, bij mijn mama.” Mama is daar niet meer op elk moment even blij mee, haha.
Vergevorderde nesting-drang

Wanneer weet je dat je klaar bent voor je babytje? Mentaal, fysiek en praktisch gezien? Laat ons zeggen dat de afgelopen weken vrij heftig zijn geweest, qua stressniveau, om alles hier “af” te krijgen. Ik zet dat tussen aanhalingstekens, want wat is “af”? Is “af” dat je huis er proper bij ligt? Is “af” dat je alles dat je je kan bedenken dat je pasgeboren baby zou kunnen nodig hebben, in huis hebben? Of is “af” ervoor zorgen dat je een lavabo met stromend water in je keuken hebt? Wat bij ons by the way tot enkele dagen geleden nog niet het geval was. 😅
Want ik heb de afgelopen maanden van meerdere ouders gehoord dat “af” daar eigenlijk weinig mee te maken heeft. Ok ja, je wil dat je kleintje kan slapen, eten en ververst kan worden, maar los van die basisdingen, wil het vooral liefde en de nodige aandacht. En laat dat nu net zijn dat we beiden, Ramses en ik, de afgelopen 9 maanden heel hard hebben voelen groeien.
Hoe je leven reeds rond dat kleine nieuwe persoontje begint te draaien, nog voor je hem ontmoet hebt.
Laat ons zeggen dat praktisch elke dag, zeker bij mij, voor het grootste deel in teken stond van mijn zwangerschap. Sommige dagen word je daar ook toe gedwongen. Dagen dat de vermoeidheid de bovenhand neemt, kan je niet anders dan rusten.
Maar ook mentaal gezien… Je hele mindset verandert naar “in teken van.” Beweegt hij, dan stopt de rest van de wereld even met draaien en kijk je gewoon naar zijn “leven”. Meer heb je dan ook niet nodig.

En weet je, ik voel ook gewoon aan de kleine dingen dat ik écht uitkijk naar “mama zijn.” Ik ga daarbij niet te veel woorden gebruiken, maar eerder wat foto’s met jullie delen. Want bij alle babyspulletjes die hier bij ons de afgelopen weken toekwamen voelde ik diezelfde “Ooooooh, kijk eens! Hoe schattig is dat?!” Zelfs kleertjes opvouwen is leuk! Zo leuk dat ik er een time-lapse moest van maken, hihi. 🫣😁
Kleine fysieke uitdaging
Mee met dat hele nesting-gedoe, heb ik mezelf de afgelopen 2 weken ook nog eens fysiek uitgedaagd met een allereerste DIY-projectje. 😍
Wat doe jij als je 39 weken zwanger bent? “Awel euuuuhm, ik geef een tweede leven aan een tweedehands-verzorgingstafel? Jij niet dan?”
En het was alles erop en eraan: volledig schuren, primer en twee lagen verf. Ik moet zeggen, het was best zwaar om te doen allemaal. 😅 Maar wel leuk! En ik ben heel tevreden over het eindresultaat. Het is gewoon ook superfijn om je kindje te kunnen verversen op een meubel dat je volledig zelf opgekallefaterd hebt. 🥰 Hieronder uiteraard een aantal fotootjes om te kunnen meegenieten van het eindresultaat.
dinsdag 17 september - 15:56
Dé dag
We zijn ondertussen alweer een dagje later. En vandaag is niet zomaar een dag, vandaag is het normaal gezien dé dag. Het geeft allemaal toch wat extra spanning, letterlijk en figuurlijk, haha! 😅 Veel mensen uit de dichte omgeving sturen vandaag een berichtje om even te checken hoe het ermee gaat. Maar voorlopig geeft ons kleintje nog niet veel teken dat het zal gebeuren. Het voelt daardoor als een best normale dag. Vanavond gaan Ramses en ik nog iets samen gaan eten. Alle, we gaan dat proberen, want je weet natuurlijk nooit wat er opeens gebeurt!
Het doet wel deugd dat zo veel mensen meeleven. Het blijft allemaal heel onwerkelijk. Ik weet dat er ons iets heel moois staat te gebeuren, maar de exacte invulling ervan blijft een vraagteken tot het werkelijk gebeurt. Ik sluit graag af met een paar fotootjes van één van onze laatste wandelingetjes met twee én dikke buik.
Binnenkort is dat dan met ons tweetjes en die buggy hierboven, gevuld met het mooiste geschenk dat je je kan bedenken.
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️






















Wow, zalig om te lezen Debbie! Weet dat ik bewust niet stuur omdat ik het zelf toen niet altijd even leuk vond, maar in gedachten denk ik er wel voldoende op een dag aan. Tot die dag dan hé. ;-) Jullie gaan dat fantastisch doen. X Marijke