Ons nieuw leven ❤️ 16 weken

Vrijdag 5 april 2024

Ik ben zò blij dat de kaap van 12 weken gehaald is, om verschillende redenen. Uiteraard eerst en vooral omdat de kans dan beduidend kleiner wordt dat er nog iets misgaat. Maar daarnaast: ik kan het nieuws eindelijk delen met de wereld. En met “het nieuws” ook meteen hoe ik me voel bij het hele gebeuren! Die eerste drie maanden zijn toch best heftig geweest, met de nodige kwaaltjes van misselijkheid en gròte vermoeidheid! Aangezien ik geen “zittend gat” ben, zijn die drie maanden bezaaid geweest met muurtjes om keihard tegenaan te lopen: “Luister naar je lichaam”, “Wees zacht voor jezelf”, “Zet je neer, je kan niet meer”, “Zeg je zanglessen af”,…

De grootste muur was de controle leren loslaten, iets waar ik heel slecht in ben.

Ik kon me letterlijk van de ene op de andere seconde opeens superslecht voelen, ofwel lichamelijk, ofwel mentaal. En dan vallen al je gemaakte plannen ook meteen in het water. Op bepaalde momenten “durfde” ik zelfs niet naar de winkel te gaan, omdat elke stap me zo ongelooflijk uitputte.

Maar ok, dat alles is op 16 weken een beetje gestabiliseerd. Minder extreme moodswings, minder nood aan dutjes overdag en ik kan weer iets langer zonder eten. Al kan ik over dat laatste wel zeggen dat ik zwanger zijn wel een zéér gegrond excuus vind om op tijd één van mijn favoriete activiteiten uit te oefenen, toch? 😅

En het cliché is waar, je begint echt meer te genieten van je zwangerschap in je tweede trimester.

Waar je in die eerste periode eerder nog van mening was dat een klein monstertje je hele leven omgooide, begin je dat kleine monstertje elke dag liever te zien in je tweede trimester.

Je voelt je buik groeien, je hebt meer gemoedsrust en alle plannen worden steeds concreter.